Muhamed Mujkanović se muzikom bavio od 1960. godine. Očuvao je od zaborava mnoge bosanske sevdalinke.
Pripada generaciji bh. izvođača sevdalinki po kojima je BiH prepoznatljiva u svijetu. Snimio je oko 300 arhivskih snimaka narodne muzike, 30 singlica, 20 video kaseta, 30 audio kaseta, a autor je i 40 vlastitih kompozicija. Dobitnik je velikog broja priznanja.
Muhamed i Biljana Mujkanović 2005. godine, u samo šest mjeseci izgubili su dvojicu sinova Damira i Igora.
Muhamed se u teškim danima tuge zbog smrti svojih sinova bio povukao iz javnog života, ali je na nagovor rahmetli Omera Pobrića, ispričao je jednom prilikom, nakon izvjesnog perioda ponovo uzeo mikrofon.
Tada su mu, često je isticao, podršku pružale mnoge njegove kolege iz svijeta muzike, ali i mnogi sugrađani Tuzlaci koji su iskreno saosjećali u njegovoj boli. Sahrana je obavljena na mezarju na kome su ukopani i njegovi sinovi.
Festivalske pjesme – Muhamed Mujkanović:
1969. Soko Banja – “Zašto si tužna, ljubavi moja”, prva nagrada publike
1969. Ilidža – “Proklet da je život cijeli”, treća nagrada publike
1970. Ilidža – “Reci zbogom”
1971. Ilidža – “Cigane sviraj mi”
1975. Jugoslovenski festival Pariz – “Pustite me da je sanjam”
1975. Ilidža – “Mita stari”
1976. Ilidža – “Najljepša bulka”
1977. Ilidža – “Sokolova ljubav”
1979. Ilidža – “Hej, svirači”
1983. Ilidža – “Emina”, pobjednička pjesma
1985. Manifestacija narodne muzike, Sarajevo – “Kono Ajko”
1987. Vogošća – “Moj sevdahu, jade pregolemi”
1988. Ilidža – “Prelijepa Bosna”
1988. Vogošća – “Sarajevska Baščaršija”
1990. Vogošća – “Zbogom”
