Zvali su ih posljednji autentični tumači sazlijske sevdalinke. Donosili je na starinski, izvoran način. Ona pjevala a on kucao uz saz.
Legendardni duo koji je ljubav prema sevdalinci ujedinilai poslovno i ljubavno. Priča kaže da su Behka i Ljuca svirali sevdalinku zato što su to voljeli, a ne da bi zaradili, to je ono po čemu ih i danas, dugo godina nakon njihove smrti odvaja od mnogih.
Ima l’ jada ko kad akšam pada
Aj, ima l’ jada k’o kad akšam pada
Kad mahale fenjere zapale
Aj, kad saz bije u pozne jacije
Kad tanani dršću šadrvani
Kad tanani dršću šadrvani
Aj, aman, jada kad akšam ovlada
U minute kad bulbuli šute
Aj, kad bol sanja kraj đulova granja
A dert guši i suze osuši
A dert guši i suze osuši
Aj, usne male kad šapću iz tame
Slatko gondže, da l’ još misliš na me
Aj, draga dragog doziva bez daha
Aman, luče, mrijem od sevdaha
Aman, luče, mrijem od sevdaha